Yolanda

Ruim 20 jaar geleden heb ik zangles gevolgd. Door omstandigheden (trouwen en kinderen) heb ik daar lange tijd niks mee gedaan. Pas in 2011 heb ik de stoute schoenen weer aangetrokken bij een Egerländer orkest. Hier heb ik op een gezellige manier ervaring op kunnen doen, maar deze muziekstijl geeft me niet wat ik zoek in de muziek. Doordat privé mijn leven ook een andere wending nam, ben ik gestopt met Egerländer en ben ik uiteindelijk met Marcel in contact gekomen. Omdat het instrument waar ik mee werk niet voldoende onderhoud had genoten, zag ik noodzaak om opnieuw zanglessen te gaan volgen. Gelukkig waren de stembanden nog voldoende in tact om ze weer volop in te zetten van tranentrekkers tot stevige Rock! Met heel veel dank aan Petra Honing.

Met mijn vriend Marcel en SoGett kan ik doen waar m’n hart ligt. Mooie gevoelige chansons tegenover feestgedruis. Ik voel me op mijn plek.